Ben Bir Başkasıdır

EĞER FARKLI BİR TİYATRO DENEYİMİNE HAZIRSANIZ VE (–MİŞ) GİBİ YAPARAK OYUN OYNAMANIN HAZZINI PAYLAŞMAK İSTİYORSANIZ BU OYUNA MUTLAKA GİDİN VE EKSİK PARÇAYI DOLDURUN.

Tiyatro Fobi yeni sezonunda; çağdaş şiirin öncülerinden Arthur Rimbaud 'un bir mektubunda geçen ve yazıldığı günden bugüne pek çok kez yorumlanan "Ben Bir Başkasıdır" tümcesini bir oyun olarak ele alıyor ve seyircilerin tartışmasına açıyor: Beni bir başkası yapan ya da biricikleştiren şey ne? Ben bir başkası ise bir başkası da ben olabilir mi? Seçimde bulunan biricik olan ben mi, ‘ben’ olan bir başkası mı? Nerede ‘ben’ oluyoruz nerede bir başkası? Benlik duygusu doğuştan mı geliyor, yoksa bu da sadece bir yanılsama mı? vb.

Ben ve ‘ben’in öteki yüzleri 
Ekip, daha önceki oyunlarında olduğu gibi bu oyunu da yine seyircisiyle birlikte kuruyor ve geliştiriyor. Seyirciler, salona girerken oyundaki ana karakterin hayatına etki etmiş toplumsal rollerden birini seçiyor ve oyun içinde farklı rol kimlikleriyle(-miş) gibi yaparak, kendiliğinden, oyuna katılıyorlar; oyun boyunca da ana karakterin iç hesaplaşmalarına ve almak zorunda olduğu karara bir başkası olarak farklı şekillerde müdahil oluyorlar.


Oyunda ana karakterin ve onu çevreleyen seyircilerin dışında bir de Diamond Karakterini görüyoruz; hem seyircilerin hem de sahneye yansıyan ‘ben’in bir başkası olarak. Ben endişeli, Diamond rahat; ben kararsız, Diamond kararlı; ben karamsar, Diamond iyimser; ben sorguluyor, Diamond sorgulamıyor; ben sıradan, Diamond biricik olduğunu düşünüyor. Adeta bir maddenin iki farklı görünümü gibi: Biri kararmış, mat ve kırılgan. Diğeri parlak, sert ve kristal. Bir başka deyişle alt ego ve süper ego.

Bir de oyunda görmediğimiz ama sesini duyduğumuz Tanrı var; ona da oyunun bütününü oluşturan bilinç diyebiliriz. Çünkü oyun Tanrı olan ‘ben’in kafasında geçiyor. ‘Ben’den ve onu çevreleyen başkalarından bir karara varmalarını istiyor. Ben, Diamond ve bir başkasını temsil eden seyirciler oyunun içine girerek bilinci yaratan düşünceleri oluşturuyor. Öyle ki karar oyun boyunca süren bir düşünce muhakemesinin sonunda seyirci çoğunluğuyla alınıp uygulanıyor. Yani ben ve ‘ben’i oluşturan bir başkası tarafından.

 (-miş)li oyun zamanı
 Oyunun genel yapısı da tartışma konusu yaptığı cümle gibi ilginç ve yoruma açık. Bu nedenle bir başka izleyici oyun ile ilgili çok başka bir değerlendirme yapabilir elbette. Ancak bütünü kavramak istiyorsanız mutlaka oyunun bir parçası olmak zorundasınız. Çünkü bu oyun bir yapboz gibi eksik parçayı sizin doldurmanızı istiyor. Bu nedenle oyuna dahil olup oyuncularla işbirliği yaptığınız ölçüde izlediklerinizden daha çok keyif alacağınız muhakkak. Eğer farklı bir tiyatro deneyimine hazırsanız ve (–miş) gibi yaparak oyun oynamanın hazzını paylaşmak istiyorsanız bu oyuna mutlaka gidin ve eksik parçayı doldurun.


yazan & yöneten / erdal baran şahin
oyuncular / şirin öten – serdar solkun
yönetmen yardımcısı / burak akyol
müzik / cem ulu
ses kayıt / cem alkan
oyun alanı : Şermola Performans
oyunun adresi: İstiklal Cad. İmam Adnan – Nane Sok. No: 5 Kat:2 Beyoğlu / İST
rezervasyon : 0507 818 21 51 – 0212 243 74 36
arafobi : 542 492 75 41 / tiyatrofobi@gmail.com

Hiç yorum yok: